prowincja

prowincja {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IIa, lm D. prowincjacji {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pewien obszar, niewielkie miasto lub wieś leżące z dala od stolicy, położone na peryferiach; zapadły kąt': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cicha, głucha, zapadła, daleka prowincja. Przenieść się z prowincji do stolicy. To moja rodzina z dalekiej prowincji. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w niektórych państwach: jednostka podziału administracyjnego lub część składowa federacji': {{/stl_7}}{{stl_10}}Prowincje centralne, przygraniczne. Prowincje Hiszpanii, Argentyny. Władać, rządzić prowincją. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}rel. {{/stl_8}}{{stl_7}}'jednostka podziału terytorialnego w administracji kościelnej lub zakonnej obejmująca obszar kilku diecezji podległych metropolicie lub kilka klasztorów podległych prowincjałowi': {{/stl_7}}{{stl_10}}Prowincja kościelna, klasztorna. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'określenie pozaitalskiego obszaru podbitego przez starożytny Rzym, rządzonego przez namiestnika': {{/stl_7}}{{stl_10}}Prowincje śródziemnomorskie, azjatyckie. Z podbitych ziem cesarz Trajan utworzył nową prowincję. <łac.> {{/stl_10}}